Genadyne XLR8 to nowoczesny, kompletny zestaw NPWT (Negative Pressure Wound Therapy), odpowiednik terapii VAC. Urządzenie wytwarza i utrzymuje zadane ujemne ciśnienie w ranie, dzięki czemu odprowadzany jest nadmiar wysięku wraz z toksynami bakteryjnymi. Następuje lepsze ukrwienie dna rany, co stymuluje proliferację fibroblastów i pozytywnie wpływa na procesy epitelializacji.
Genadyne XLR8 jest kompaktowym, przenośnym i prostym w użyciu urządzeniem stosowanym w warunkach szpitalnych, w ośrodkach opieki długoterminowej, ale także w opiece domowej.

Tryb zmienny XLR8

Zaawansowane funkcje zmiennego ciśnienia XLR8 umożliwiają stosowanie różnego poziomu podciśnień bez wad związanych z terapią przerywaną. Utrzymywanie podciśnienia w trakcie trwania cyklu pozwala unikać utraty szczelności i przemieszczania się opatrunku.

Ta stopniowa „fala” jest delikatniejsza dla pacjenta, zwiększa przepływ krwi do obszaru rany i zapobiega niedokrwieniu. Zmiany ciśnienia są niedostrzegalne dla pacjenta, co poprawia komfort i wygodę. Dzięki brakowi nagłych skoków ciśnienia wynikających z terapii przerywanej, rozrost granulacji tkanki do opatrunku piankowego jest praktycznie wyeliminowany, co sprawia, że zmiany opatrunku są mniej stresujące i mniej bolesne dla pacjenta.

Genadyne Uno to w pełni funkcjonalny system NPWT dla jednego pacjenta.

Genadyne Uno to jednorazowe urządzenie do podciśnieniowego leczenia ran (NPWT – Negative Pressure Wound Therapy) zaprojektowane dla ran o średnim lub niskim wysięku . Urządzenie NPWT Genadyne Uno ma określony okres żywotności (30 – dniowa terapia).

Urządzenie posiada panel interfejsu, który dostarcza sygnały alarmowe i informacyjne oraz opcje wyboru terapii. Urządzenie zapewnia podciśnienie na poziomie 80 mmHg lub 125 mmHg w trybie terapii ciągłej oraz 80 mmHg / 30 mmHg lub 125 mmHg / 30 mmHg w trybie terapii zmiennej.

Zestaw do terapii Genadyne Uno zawiera urządzenie z wbudowanym akumulatorem, ładowarkę, zbiorniki o pojemności 70 ml i sterylne zestawy opatrunkowe, co zapewnia możliwość natychmiastowego rozpoczęcia terapii

Jednorazowe elementy Genadyne Uno, w tym opatrunki absorpcyjne i folie mocujące, pakowane są jako sterylne (sterylizowane tlenkiem etylenu) i nie są wykonane z naturalnego lateksu kauczukowego. Wszystkie jednorazowe elementy Genadyne Uno są przeznaczone wyłącznie do jednorazowego użytku. Aby zapewnić bezpieczne i efektywne stosowanie, opatrunki Genadyne Uno można stosować tylko z tym urządzeniem.

Przejdź do sklepu i kup produkt online

Terapia podciśnieniowa znajduje zastosowanie w leczeniu:

• zakażonych ran przewlekłych – owrzodzenia, odleżyny, stopa cukrzycowa,
• ran pourazowych obejmujących kości np. otwarte złamania,
• zakażonych ran pooperacyjnych – np. powłok brzusznych, ran po sternotomii,
• zapalenia powięzi,
• zakażeń kości, stawów i innych stanów ostrych w ortopedii.

NPWT wykorzystywana jest także do zabezpieczenia i wgajania siatkowych przeszczepów skórnych.

Szczególnie dobry efekty przynosi zastosowanie ciągłego drenażu z roztworu Microdacyn podczas terapii NPWT.

• Pobudza ranę do ziarninowania.
• Zmniejsza obrzęk w okolicy rany.
• Powoduje przekrwienie dna rany.
• Odprowadza nadmiar wysięku z powierzchni rany.
• Spełnia warunki koncepcji wilgotnej terapii ran.
• Stymuluje proliferację fibroblastów i komórek endotelinarnych.
• Redukuje ilość bakterii na powierzchni rany.

System Genadyne może być używany stacjonarnie przy łóżku pacjenta, jak również – dzięki kompaktowym rozmiarom i wbudowanemu akumulatorowi działającemu do 12 godzin – w warunkach ambulatoryjnych. Funkcje bezpieczeństwa Genadyne wyposażone zostały w systemy alarmów informujące o nieszczelności opatrunku, o niskim poziomie naładowania akumulatora, czy o pełnym zbiorniku z wysiękiem.

W Genadyne zastosowano wysokiej klasy gąbki poliuretanowe o strukturze otwartych porów, które po założeniu portu doprowadzającego ujemne ciśnienie, umożliwiają transport wysięku w całej objętości rany do zintegrowanych z urządzeniem zbiorników (o pojemnościach od 200 ml do 1100 ml).

W terapii NPWT, do wypełnienia rany, można wykorzystywać także gazę z antybakteryjnym środkiem PHMB.

Najważniejszą czynnością w aplikacji NPWT jest dokładne założenie opatrunku wewnątrz rany. Gąbka musi być szczelnie obklejona folią poliuretanową. Opatrunki w terapii podciśnieniowej zmienia się najczęściej co 3 dni, jednak przy zastosowaniu antybakteryjnych roztworów do irygacji ran np. Microdacyn, można czas zmiany opatrunku przedłużyć w niektórych przypadkach nawet do 4 dni.

UWAGA: w terapii NPWT nie wolno stosować roztworów Octenisept.

Stosowanie terapii podciśnieniowej należy prowadzić zawsze pod opieką wykwalifikowanego personelu medycznego. Należy pamiętać, że istnieje szereg przeciwwskazań do stosowania tego typu terapii. Przykładowo są to m.in.:

• nowotworowy charakter zmian patologicznych w ranie,
• niezbadana przetoka organów albo jamy ciała,
• tkanka martwicza z występującym strupem,
• niektóre nieleczone zapalenia kości i szpiku kostnego,
• odsłonięte naczynia krwionośne lub organy,
• silne krwawienie.

Należy podjąć środki ostrożności, gdy pacjenci zażywają środki przeciwzakrzepowe.

Nie ma jasnych wskazań jakie jest optymalne ciśnienie, na które system powinien zostać nastawiony. Należy pamiętać, że zależy to od różnych czynników. Typ użytego wypełnienia rany, ilość produkowanego wysięku z rany, ale również próg bólu pacjenta. będą określać idealne ustawienie ciśnienia. Genadyne sugeruje, aby w przypadku większości ran rozpoczynać od ustawienia 80-100 mmHg.

W fachowej literaturze medycznej pojawiają się różne wskazówki, nie ma jednak jednoznacznych wyników. Wackenfors i inni przeprowadzili serię badań kontrolnych w celu zmierzenia mikronaczyniowego przepływu krwi w ranach. Ciśnienie różniło się pomiędzy -50 mmHg, a -200 mmHg. W różnych odległościach od krawędzi rany oraz w różnych typach tkanek zmierzony został przepływ krwi. Wyniki pokazują, że (mikronaczyniowy) przepływ krwi wzrastał kilka centymetrów od krawędzi rany. Jednakże w bezpośredniej bliskości krawędzi rany powodowało to hypoperfuzję, która wzrastała wraz ze wzrostem (pod-)ciśnienia. Na przepływ krwi wpływał także typ tkanki. Na przykład tkanka mięśniowa okazała się być mniej podatna na hypoperfuzję od miękkiej tkanki podskórnej. Badania sugerują, że w mięśniu optymalne ustawienie ciśnienia wynosi w przybliżeniu -100 mmHg, natomiast w bardziej miękkich tkankach, około -75 mmHg. Wcześniejsze badania Usopova i Yepifanova pokazały, że optymalny drenaż rany występował przy ciśnieniu w granicy -77,5 mmHg. Przy większych wartościach podciśnienia wzrastała zawartość hemoglobiny w wysięku. Również Morykwas i inni udowodnili w badaniach przepływu krwi na przykładzie zwierząt, że przepływ krwi wzrastał czterokrotnie kiedy zastosowano ciśnienie subatmosferyczne -125 mmHg. Ostatnie badanie retrospektywne NPWT oparte na opatrunkach z gazy PHMB pokazało, że dobre wyniki zostały osiągnięte przy użyciu ciśnienia -80mmHg dla tego typu opatrunków, w porównaniu z -125 mmHg zastosowanym przy użyciu pianki poliuretanowej.